رام نات کاویند به عنوان چهاردهمین رییس جمهور هند انتخاب شد. گرچند قانون اساسی هند اختیارات زیادی را به رییس جمهور در عرصه های تقنیینی، اجرایی و عزل و نصب ها داده است اما در عمل این مقام نخست وزیری میباشد که از صلاحیت های گسترده برخوردار است. آقای کاویند دانش آموخته حقوق میباشد و در عرصه های اجرایی تا اشغال پست فرمانداری ایالت بیهار پیش رفته است. با اینکه لازمه مقام ریاست جمهوری در هند غیر سیاسی بودن آنست اما رییس جمهور جدید عضویت حزب راستگرای بی جی پی را از دهه نود به این سو در کارنامه خود دارد و اشغال پست های اجرایی گذشته اش نیز مدیون وابستگی اش به همین حزب بوده است.
جالب تر از همه اینجاست که آقای کاویند روستا زاده بوده و نیز از طبقه دالیت (پایین ترین طبقه) از سلسله طبقات اجتماعی هند میباشد. طبقه که به گمان خیلی از هندو ها نجس محسوب میگردد و از خوردن و آشامیدن و نیز از مماشات با طبقات دیگر محروم میباشد. حق استفاده از مراکز دینی و عبادتگاه ها را ندارد و نیز از دسترسی به خیلی از مراکز عام المنفعه معذور است. با رشادت های داکتر امبیدکار (بزرگترین تحصیل کرده و رهبر دالیت ها) در زمان استقلال هند، اینک قانون اساسی هند، بسیاری از ناملایمت و نامهربانی ها بر علیه این طبقه را ملغا اعلام کرده و جرم دانسته است اما عمل به این اعمال منافی انسانیت هنوز در اکثر مناطق روستایی و تا حد شهری هند ادامه دارد. هر از گاهی کشته شدن جوان دالیت در پیوند با ازدواج با دختری از طبقه بالاتر و نیز بسیاری از نامهربانی ها بر ضد این اقلیت، تیتر روزنامه ها میگردد.
خوب است در رد عملکرد طبقات دیگر بر ضد این طبقه نقل قولی را از یکی از رهبران دالیت را یاد نمایم که گفته بود: چاه های آب را دالیت ها حفر میکنند و هنگام اینکار عرق می ریزند، اب دهن می اندازند و حتی پیش آب خود را در آن تخلیه میکنند اما زمانیکه اماده بهره برداری شد، دیگر از دسترسی به آن محروم میگردند با این حساب که چاه و آب آن را نجس میکنند. دالیت ها به عنوان کارگران ساده، گل و خاک مجسمه های خدایان را اماده میسازند، بعدا انرا شکل داده و در کوره می پزند اما بعد از قرار گرفتن آن در معابد بزرگ، از پرستش آن منع میگردند با این منطق که لمس انها مجسمه خدایان را آلوده کرده و از قداست مذهبی شان می کاهند. این چه ادله مزخرفیست که در هنگام حفر چاه و یا در هنگام ساختن مجسمه ها، دالیت نجس محسوب نمیگردد اما در فصل استفاده از محصول نجس پنداشته میشود.
باید گفت که مهمترین وظیفه ریاست جمهوری در هند دفاع از قانون اساسی و نیز حفظ ، نگهداشت و پاسداری از مواد آن میباشد. پس از روی کار امدن حکومت راستگرا ها در هند، خطر اساسی سکولاریسم هند را تهدید می نماید، اقلیت ها از نقض حقوق شان گلایه مند است، و کوبیدن بر طبل اکثریت گرایی توسط افراطی های هندو بیشتر شده است. تغییرات رو نما شده در جامعه و سیاست هند برخلاف مواد قانون اساسی در حال پیشرفت است و دیده شود که ریاست جمهوری جدید، نقطه وصل خواهد گردید و یا بر افتراق و فصل ها میان ساکنان این سرزمین پهناور دامن خواهد زد.