قداست قبیله و افتخارت قبیله ای محکوم است!

 

اسلام با ظهور در شبه جزیره عربستان و کتاب مقدس مسلمانان که پیامبر گرامی اسلام برای پیروانش ابلاغ کرد، از میان همه پیام های انسانی که داشت بر عدالت و برابری اجتماعی نیز تاکید کرد. با نهی قبیله پرستی، چسپیدن به غرور کاذب قبیله، قومیت و نژاد بر برابری پیروان این آیین صحه گذاشت و با اشاره به امت واحده اسلامی جدای از تبار، منطقه و زبان تلاش نمود تا مدینه فاضله ی را خلق نماید که همگان خود را در پیشگاه قانون یکسان ببیند. متاسفانه بعد از رحلت رسول اکرم، تشدد مبتنی بر تبار و قبیله دامن جامعه اسلام را گرفت و خیلی ها با عجم شدن، سیاه شدن، غیر عرب شدن، غیر قریشی شدن مورد بی مهری قرار گرفتند.
اسلامی که در قالب یک ایدولوژی ظهور کرد و راهنمای عمل ابنای بشر بویژه مسلمانان شد، در بدو ظهور و برای تاسیس جامعه انسانی و اسلامی خوب عمل کرد تا جاییکه منشور مدینه که پیرو همه ادیان منافع خود را در آن تبارز یافته می دید، به عنوان اولین قانون اساسی تاریخ یاد میشود. اما همین ایدولوژی اسلامی بعد ها در ساحه استقرار و بسط جامعه اسلامی دچار مشکل شد تا اینکه دیگر از امت واحده اسلامی چیزی غیر از شعار باقی نماند و با پیدایش دولت- ملت ها در قرن 20 و با سقوط حکومت عثمانی، اصل وحدت اسلامی به ارزوی دست نایافتنی مبدل گشت.
گرچند سید جمال ها، عبده ها، مودودی ها تلاش نمود تا با تکیه بر حبل الله از تقرق مسلمانان جلوگیری نمایند اما سید جمال افغانی ماند، عبده مصری و مودودی هندی و افکار شان حتی نتوانست در همان جغرافیای محل تولد شان نیز تاثیری بگذارد.

با تاسف همانطوریکه اشاره رفت عامل اصلی این فصل ها و پاره شدن وصل ها، برتر بینی بعضی و کوچک بینی بعضی های دیگر بوده است. اینک در همین جامعه اسلامی ما هنوز بسیاری با وصل کردن خود شان به قبیله خاصی و با قایم نمودن فرمول مریدی و مرشدی بر همنوعان خودشان ظلم میراند. اینان با استحمار مذهبی عوام یک مردم، و با کشتن خواص و خفه کردن فرهنگ انتقاد، سلطه نا انسانی خود را ادامه میدهند. یکی از همین طیف، خانواده منصور نادریست که سالها بر گرده هزاره های اسماعیلی در دره نیکپی سوار است و با خون انها تجارت سیاسی می نماید. کشور افغانستان به حکم قانون اساسی و به برکت ازادی که در قانون تسجیل است هیچ افغانی را بر افغانی دیگر برتر نمیداند و بنا بر همین اصول متذکره مسئول است تا ظلمی را که بر یکی یا قسمتی از افغانها رفته است را دادخواهی نماید. بر رسانه های ملی، مطبوعات، افراد روشنفکر، جامعه مدنی لازم و ضروری میباشد تا فریادی شوند و از این طریق سیاست های عصر قرون وسطی ای را بر ملا سازند و تجارت پیشگان جان و خون مردم را برای همیشه در تاریخ رو سیاه گرداند.
پیروز باد کرامت انسانی، نابود باد استثمار

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *